هر آنچه باید درباره Developer Options اندروید بدانید - وبلاگ روشینا

به گزارش وبلاگ روشینا، اگر از گوشی اندرویدی استفاده می کنید باید بدانید گوشی شما یک قابلیت پنهان با نام گزینه های توسعه دهنده (Developer options) دارد که شامل یک سری تنظیمات اضافه می گردد. اگر هم از وجود این تنظیمات با خبر هستید، این احتمال وجود دارد که فقط با یک سری از بخش های خاص آن آشنایی داشته باشید. اما در این مطلب، قصد داریم به صورت کلی، فلسفه وجود این گزینه را آنالیز نموده و ببینیم چگونه می توان از آن، برترین استفاده را برد.

تنظیمات گوشی اندرویدی که در اختیار دارید، فقط به موارد موجود در اپ Settings خلاصه نمی شود. تقریبا می توان گفت تمام گوشی ها با سیستم عامل یادشده از این قابلیت بهره می برد. البته شرکت سازنده این قابلیت را قرار داده تا اگر توسعه دهنده نرم افزار هستید، بتوانید از آن بهره ببرید. نام گزینه های توسعه دهنده هم از این رو برای آن در نظر گرفته شده است. توسعه دهنده وقتی اپلیکیشنی را طراحی می نماید، باید به وسیله روشی آن را تست کند؛ یعنی در واقع یک گوشی برای تست آن در اختیار داشته باشد. فلسفه وجود گزینه های توسعه دهنده این است، اما این بدان معنا نیست که کاربران عادی هم نمی توانند از آن بهره ببرند.

چیزی فراتر از عیب زدایی USB

اگر با گزینه های توسعه دهنده آشنایی دارید اما توسعه دهنده نیستید، می توان حدس زد که فقط از قابلیت عیب زدایی USB آن استفاده نموده اید. با این کار، یک سری از مسائل مربوط به USB نظیر عدم شناسایی به وسیله کامپیوتر حل می شود (گاهی اوقات). باز شدن بوت لودر و امکان سایدلود یک پچ امنیتی هم از دیگر امکاناتی است که به وسیله گزینه های توسعه دهنده می توانید انجام دهید. اما همانطور که گفته شد، فراتر از فقط این ها، در گزینه های توسعه دهنده وجود دارد.

البته بسیاری از این گزینه ها اصلا چیزی نیستند که کاربران عادی به آن احتیاج پیدا نمایند یا اصلا باید آن ها را تغییر دهند. اگرچه گوشی شماست و خودتان پولش را داده اید و بنابراین می توانید طبق سلیقه خودتان از گوشی بهره ببرید، اما توجه داشته باشید که بسیاری از تنظیمات در این بخش به گونه ای هستند که به شما حس خراب کردن گوشی را القا می نمایند. چرا که همه آن ها اطلاعاتی را فراهم می نمایند که یک توسعه دهنده به آن ها احتیاج دارد. گاهی اوقات این اطلاعات روی صفحه به نمایش در می آید و گاهی اوقات هم درون یک فایل نوشته خواهد شد که می تواند حافظه داخلی گوشی را پر کند؛ گاهی اوقات هم کلی درون آن می گشت و گزینه های مختلف را فعال یا غیرفعال می کنید، اما در نهایت می بینید که اتفاقی نیفتاده است.

چگونه گزینه های توسعه دهنده را فعال کنیم؟

همانطور که گفته شد، بسیاری از گوشی اندرویدی این قابلیت را درون خود دارند، اما گزینه مربوط به آن به صورت پیش فرض فعال نیست و اتفاقا راه جالبی هم برای فعال کردن آن وجود دارد. البته علت خوبی هم دارد چرا که کاربران عادی احتیاج بسیار کمی به آن دارند و شاید بعضی ها از روی کنجکاوی، وقتی گزینه مربوط به آن در دسترس باشد، وارد آن شده و تغییراتی را درون گوشی اعمال نمایند که خودشان هیچ اطلاعی از بابت آن ها ندارند. با این حال اگر مشتاق کشف دنیای جدیدی از اندروید هستید، باید مراحل زیر را دنبال کنید.

• تنظیمات گوشی را باز نموده و به سمت پایین اسکرول کنید تا به گزینه About (درباره ی) برسید.
• روی آن کلیک نموده و در بین گزینه های ظاهر شده، در پی عبارت Build Number (سری/شماره ساخت) باشید.
• با یافتن این گزینه، 5 یا 7 بار روی آن ضربه بزنید.
• کادر کوچکی به نمایش در می آید مبنی بر اینکه گزینه های توسعه دهنده برای شما فعال شده است.
• حال از این صفحه خارج شوید و به منوی اصلی تنظیمات گوشی بروید.
• به سمت پایین اسکرول کنید.
• می بینید که بخش جدیدی با نام Developer options برایتان به نمایش درآمده است.

در این بخش شما به انواع و اقسام تنظیمات مختلف دسترسی خواهید داشت که بعضی از آن ها توضیحاتی را هم در رابطه با تغییراتی که روی سیستم اعمال می نمایند به شما ارائه می دهند. بعضی دیگر واقعاً گیج نماینده هستند چون نه نام آن ها گویای عملکردشان است و نه توضیحی برایشان وجود دارد. اگر یک توسعه دهنده باشید، قطعا می دانید چه چیزی برای شما و کارتان مناسب است. در غیر این صورت، پیشنهاد می شود خیلی در رابطه با این بخش کنجکاوی نکنید.

در این مطلب قرار نیست به معرفی کامل این بخش بپردازیم، فقط مهم ترین ها را به شما می گوییم و در آخر هم یک سری تنظیمات معرفی می کنیم که می توانید با اعمال تغییراتی روی آن ها، استفاده بهتری از قابلیت Developer options داشته باشید.

• OEM unlocking: این گزینه برای این است که بتوانید قابلیت بوت لودر را روی گوشی فعال کنید. اگر شرکت سازنده بخواهد می تواند این اجازه را به شما بدهد و تنظیمات آن هم برای شما به نمایش در می آید. اگر گزینه مربوط به این قابلیت را فعال کنید، گوشی به تنظیمات کارخانه بر می شود. اگر هم این گزینه فعال باشد و بخواهید آن را غیرفعال کنید، باز هم گوشی به تنظیمات کارخانه بر می شود. این قابلیت می تواند امنیت گوشی را نیز تا حدودی به خطر بیندازد چون به کاربر آزادی عمل می دهد رام سفارشی روی گوشی نصب کند.
• USB debugging: این گزینه همان عیب زدایی USB است که در بالا هم به آن اشاره شده و در واقع می توان گفت پراستفاده ترین قابلیت Developer options در بین کاربرانی است که از وجود این گزینه با خبر هستند. با فعال کردن این گزینه، گوشی اگر در اتصال به کامپیوتر به وسیله USB مشکل داشته باشد، عیب زدایی می شود. البته این گزینه در بعضی از مواقع نمی تواند مشکل را رفع کند. USB Debugging برای اجرای دستورات پیشرفته و اجرای اپلیکیشن ها در اندروید استودیو نیز بسیار کاربردی است.
• Revoke USB debugging authorizations: این گزینه برای بازگردانی دسترسی دستگاه اندرویدی در حالت Debug یا عیب زدایی است. برای مثال وقتی گوشی را به کامپیوتر متصل کنید، یک پیغام به نمایش در می آید که باید آن را تأیید کنید. در صورتی که سهوا آن را رد کنید، باید به این قسمت بیاید که دسترسی گوشی را ریست کنید.
• Window animation scale: با این گزینه، کاربر می تواند سرعت پخش انیمیشن پنجره ها را تنظیم کند. شماره کمتر به معنای سرعت بیشتر است که با تغییر تنظیمات مربوط به آن می توانید سرعت رابط کاربری گوشی را هم بیشتر کنید.
• Dont keep activities: این گزینه به محض اینکه از منوی اصلی یک اپلیکیشن خارج شوید، تمام فعالیت های مربوط به آن را می بندد. گویا آن برنامه را از حافظه پنهان هم پاک نموده باشید. علی رغم چیزهایی که در این رابطه گفته می شود، پیشنهاد می شود این بخش را دستکاری نکنید.
• Background process limit: همانطور که از نامش پیداست، این گزینه به کاربر اجازه می دهد معین کند چه تعداد فعالیت می توانند در پس زمینه اجرا شوند. این هم یکی از گزینه هایی است که نباید خیلی به آن اهمیت بدهید.

اگرچه بسیاری از ما به این تنظیمات احتیاجی نداریم، اما توجه داشته باشید که تغییر آن ها اهمیت زیادی دارد و می تواند باعث شود گوشی دچار مشکل شود. اما اگر بخواهید، می توانید موارد زیر را امتحان کنید. دقت داشته باشید در بالا هم به تعدادی از این گزینه های خوب اشاره شده است.

برترین گزینه های بخش Developer options که می توانید در گوشی فعال کنید

1. Stay Awake

اگر این قابلیت را فعال کنید، گوشی تا زمانی که زیر شارژ قرار گرفته است، نمایشگرش روشن می ماند. برای توسعه دهندگان، این قابلیت برای اینکه بتوانند در مدت زمان طولانی، عملکرد یک اپلیکیشن را تحت نظر داشته باشند بسیار مفید است، هرچند کاربران عادی هم می توانند از آن بهره ببرند. برای مثال زمانی که می خواهید یک اپلیکیشن یا خود گوشی آپدیت شود اما در لحظه روی فرایند پیشرفت آن نظارت داشته باشید، می توانید روی این قابلیت حساب کنید.

2. Running Services

در ویندوز، کاربر می تواند در تسک منجر مشاهده کند چه اپلیکیشن ها و سرویس هایی در حال انجام هستند. در گوشی هم این قابلیت وجود دارد اما در حالت عادی از دسترس کاربران خارج است. در بخش Running Services، شما می توانید مشاهده کنید چه اندازه رم برای یک اپلیکیشن مورد استفاده قرار گرفته است. کافی است روی هر اپلیکیشن کلیک کنید تا با جزئیات ببینید چه اندازه از رم را اشغال نموده اند.

البته توجه داشته باشید که در این بخش، فقط می توانید فعالیت ها را مانیتور کنید. در واقع باید فقط همین کار را انجام دهید چون خود سیستم عامل می دانید باقی کارها را چگونه انجام دهد و مدیریت رم باید به چه صورتی باشد.

3. Select Mock Location App

همه ما می دانیم که گوشی ما گاهی اوقات موقعیت مکانی ما را ردیابی می نماید که این باعث می شود یک سری از کاربران، در رابطه با حریم خصوصی خود نگران باشند. اما آیا می دانستید اندروید این قابلیت را دارد که اطلاعات نادرستی از موقعیت مکانی دقیق شما ارسال کند؟ به این صورت که موقعیت مکانی اشتباهی را به جای محل دقیق شما ارسال ارسال می نماید و دیگر احتیاجی ندارد نگران باشید.

هنگامی که این قابلیت را فعال و روی گوشی نصب کنید، می توانید آن را به گونه ای تنظیم کنید که موقعیت هر مکانی را که می خواهید ارسال کند. البته توجه داشته باشید که وب سایت ها می توانند به وسیله سایر داده ها نظیر آدرس IP شما، باز هم اطلاعات موقعیت مکانی دقیق شما را کسب نمایند. در نتیجه پیشنهاد می شود برای این کار از اپ های تغییر IP بهره ببرید.

4. اعمال رفرش ریت حداکثر (Force Peak Refresh Rate)

در حال حاضر بسیاری از گوشی های هوشمند هستند که نمایشگر آن ها از رفرش ریت بالا بهره می برد. شرکت ها برای اینکه در مصرف انرژی صرفه جویی شود، رفرش ریت را به گونه ای تنظیم می نمایند که در مواقعی که احتیاج نیست، روی اندازه کمتری تنظیم شود. اما اگر دوست ندارید این اتفاق رخ دهد، می توانید با فعال کردن این گزینه، گوشی را وادار کنید در هر شرایطی با بالاترین اندازه رفرش ریت کار کند. توجه داشته باشید با این کار، مصرف انرژی گوشی به شدت افزایش پیدا می نماید. خصوصا اگر گوشی شما، نمایشگری با کیفیت بیش از +FHD داشته باشد.

5. اینترنت همراه همواره روشن (Mobile Data Always Active)

اگر این قابلیت را فعال کنید، حتی زمانی که گوشی به وای فای متصل باشد، اتصال اینترنت همراه برقرار خواهد بود. این کار باعث می شود در صورت قطع بودن اتصال وای فای، فرایند سوییچ بین دو اینترنت سریع تر صورت بگیرد که این می تواند بسیار مفید باشد.

اینکه بخواهید از این قابلیت بهره ببرید یا نه کاملا بستگی به احتیاج شما دارد چون در بعضی مواقع کاربران نمی خواهند حتی در صورت داشتن بسته اینترنتی فعال، اینترنت داده به صورت اتوماتیک بعد از قطع وای فای روشن شود. بنابراین قبل از اینکه آن را فعال کنید، حتما این را در نظر داشته باشید که این موضوع می تواند زمانی که شما اصلا اطلاع ندارید، با سوییچ به اینترنت داده، بسته شما را به اتمام برساند یا حتی می تواند روی مصرف باتری هم تأثیر منفی داشته باشد.

6. غیرفعال سازی هماهنگی کنترل صدا بین دستگاه و گجت بلوتوثی (Absolute Volume)

یکی از قابلیت های بسیار مفید گزینه های توسعه دهنده این است که می توانید کنترل اندازه صدا را بین دستگاه خود و گجتی که به وسیله بلوتوث به آن متصل می شود از هم جدا کنید. به این صورت که وقتی صدای گوشی را افزایش می دهید، دیگر صدای آن دستگاه افزایش پیدا نمی نماید و برعکس. معمولا پیشنهاد می شود این گزینه را زمانی فعال کنید که سیستم کنترل صدا در دستگاه بلوتوثی شما به خوبی با گوشی کار نمی نماید یا خیلی زیاد و خیلی کم است. با غیرفعال کردن این گزینه، می توانید صدای دستگاه بلوتوثی خود را به حد قابل قبولی رسانده و حالا با کلیدهای سخت افزاری گوشی خود، صدا را تنظیم کنید. توجه داشته باشید با هربار اعمال تغییرات در این بخش، یا باید گوشی را یک بار ریستارت کنید یا دستگاه بلوتوثی را یک بار از گوشی جدا و بار دیگر به وسیله بلوتوث متصل کنید.

7. نمایش محل لمس

این قابلیت کمی جالب و البته نه چندان کاربردی است که بیشتر برای جنبه فانی که دارد مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع با فعال کردن گزینه مربوط به آن می توانید ببینید چه بخشی از نمایشگر را لمس نموده اید. البته این قابلیت برای افرادی که مشکل خاصی ندارند کاربردی نیست اما مثلا کسانی که از تشخیص محل دقیق لمس بی خبر هستند، می توانند با دریافت بازخورد بصری، متوجه این موضوع شوند. با فعال کردن گزینه Pointer location به شما این اجازه داده می شود حتی خطوط لمس نقاط مختلف روی نمایشگر را هم مشاهده کنید.

8. دارک مود سراسری

اگرچه از اندروید 10 به بعد، گوشی های اندرویدی توانستند تم تیره را هنگامی که فعال می شود، به کل سیستم تعمیم دهند، اما هنوز هستند اپلیکیشن هایی که از این قانون اندروید سرپیچی می نمایند. اما برای اینکه این اتفاق رخ ندهد، می توانید سری به گزینه های توسعه دهنده زده و حالت دارک مود سراسری را از آن قسمت فعال کنید. در این صورت دیگر نگرانی از بابت اینکه یک اپلیکیشن ممکن است همچنان تم روشن داشته باشد نخواهید داشت.

توجه داشته باشید با فعال کردن این گزینه، چون اپلیکیشن مد نظر شما از آن پشتیبانی نمی نماید، ممکن است همچنان یک سری از المان های آن اپ به رنگ روشن باقی بمانند یا نوشته ها در پس زمینه مشکی به خوبی دیده نشوند. بنابراین بیشتر بسته به شانس شماست که این گزینه بتواند دارک مود را به شکل صحیحی روی اپ هایی که می خواهید اعمال کند.

9. حالت اولویت اپلیکیشن ها (Standby Apps)

یکی از قابلیت های جالب اندروید این است که به شما اجازه می دهد ببینید چه اولویتی به وسیله سیستم عامل به یک سری از اپ ها داده می شود. البته این اتفاق در داخل خود سیستم عامل رخ می دهد و شما هیچ اطلاعی از آن ندارید. اما اگر بخواهید می توانید تنظیمات مورد نظر را تغییر دهید تا خودتان بتوانید اولویت ها را معین کنید. این گزینه ها شامل موارد زیر می شوند:

• Active: اپلیکیشن هایی که در حال حاضر در حال استفاده از آن هستید یا اخیرا استفاده شده اند. در این حالت، اپلیکیشن مربوطه هیچ محدودیتی در پس زمینه نخواهد داشت.
• Working Set: این یعنی اپلیکیشن یادشده اغلب اجرا می شود اما در حال حاضر فعال نیست. معمولا، این اپلیکیشن ها در فهرست اپ های مورد استفاده شما که روزانه از آن ها استفاده می کنید قرار می گیرند.
• Frequent: هر اپلیکیشنی که غالبا از آن ها استفاده می کنید اما نه هر روز. این شامل اپلیکیشن هایی می شوند که در طول یک هفته، به دفعات معینی استفاده می شوند. این اپ ها محدودیت بیشتری به نسبت اپ های دسته بالا دارند.
• Rare: این اپلیکیشن ها اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرند. مثلا اپ هایی که فقط در یک موقعیت خاص از آن ها استفاده می کنید. اندروید روی این اپ ها محدودیت زیادی می گذارد.
• Restricted: این اپلیکیشن ها شدیدا از منابع سخت افزاری استفاده می نمایند یا رفتار مرموزی از خود بروز می دهند. در نتیجه سیستم عامل آن ها را کاملا محدود می نماید.

توجه داشته باشید که با فعال کردن این گزینه ها، سعی کنید گوشی را یک بار ریستارت کنید. این موضوع را هم از قلم نیاندازید که فقط تنظیماتی را تغییر دهید که به آن ها احتیاج دارید. در غیر این صورت ممکن است گوشی خود را دچار مشکل کنید.

منبع: Android Central ،MakeUseOf