موانع مهم معلولان برای دسترسی به خدمات بهداشتی - وبلاگ روشینا

به گزارش وبلاگ روشینا، در طبقه بندی بین المللی عملکرد، معلولیت و سلامت (ICF) معلولیت به عنوان واژه مادر برای اختلالات، محدودیت های فعالیتی و محدودیت های مشارکتی تعریف می گردد.

به گزارش وبلاگ روشینا، معلولیت در واقع تعامل بین افراد با یک مشکل سلامتی (فلج مغزی، سندرم داون یا افسردگی) وعوامل شخصی و محیطی (نگرش منفی، حمل و نقل غیرقابل دسترس، ساختمان های عمومی و حمایت های اجتماعی محدود) است.

معلولیت بسیار متنوع است. در حالی که برخی مسائل سلامتی مربوط به معلولیت به ضعف سلامت و احتیاج به مراقبت بهداشتی گسترده منجر می گردد، برخی دیگر این مسائل را در پی ندارد.

با این حال همه معلولان، همان گونه که همه افرادِ دیگر احتیاج به مراقبت های بهداشت عمومی دارند، احتیاج به دسترسی به خدمات بهداشتی اساسی دارند. ماده 25 کنوانسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد (CRPD) حق معلولان را برای دستیابی به بالاترین استانداردهای مراقبت های بهداشتی بدون تبعیض تقویت می نماید.

احتیاجهای برآورده نشده مراقبت بهداشتی از معلولان

معلولان نسبت به دیگر افراد جامعه احتیاج بیشتری به مراقبت های بهداشتی داشته و با احتیاجهای مراقبت بهداشتی برآورده نشده بیشتری روبرو اند. به طور مثال یک آنالیز جدید در افراد دچار اختلالات جدی ذهنی نشان داد که بین 35 تا 50 درصد از این معلولان در کشورهای توسعه یافته و بین 76 تا 85 درصد از این معلولان در کشورهای در حال توسعه در سال پیش از این آنالیز، هیچ گونه خدمات درمانی دریافت نکرده اند.

در فعالیت های بهداشتی، بهبود سلامت و پیشگیری از بیماری ها در معلولان به ندرت مورد هدف قرار می گیرد. به طور مثال زنان معلول کمتر از دیگر زنان از خدمات غربالگری برای سرطان سینه و تخمدان بهره مند می شوند. همچنین افراد دچار اختلالات ذهنی و افراد دیابتی کمتر از دیگران وزن خود را کنترل می نمایند.

موانع مراقبت های بهداشتی برای معلولان

بنابر گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت (WHO)، معلولان در کوشش برای دسترسی به خدمات بهداشتی با طیف وسیعی از موانع از جمله موارد زیر روبرو می شوند:

هزینه های گزاف

هزینه های گزاف خدمات بهداشتی و حمل و نقل دو دلیل اصلی این است که معلولان در کشورهایی با درآمدهای پایین قادر به دریافت مراقبت های بهداشتی نیستند. در این کشورها بین 51 تا 53 درصد از معلولان قادر به پرداخت هزینه های مراقبت های بهداشتی نیستند که در مقایسه با آمار 32 تا 33 درصدی افراد دیگر در این کشورها رقم بالایی است.

دسترسی محدود به خدمات

فقدان خدمات مناسب برای معلولان مانع مهمی برای مراقبت های بهداشتی است. برای مثال یک تحقیق در دو ایالت اوتار پرادش و تامیل نادو در هند نشان می دهد که پس از هزینه های بالا، فقدان خدمات در منطقه دومین مانع عمده استفاده از امکانات بهداشتی است.

موانع فیزیکی

دسترسی نامساعد به ساختمان ها از جمله بیمارستان ها و مراکز بهداشتی، تجهیزات پزشکی غیرقابل دسترس، نشانه گذاری و علائم ضعیف، درگاه های باریک، پله های داخلی، تجهیزات نامساعد سرویس های بهداشتی و پارکینگ های غیرقابل دسترس موانعی را برای دسترسی معلولان به تسهیلات مراقبت بهداشتی ایجاد می نمایند. برای مثال زنان مبتلا به مسائل تحرکی اغلب قادر به دسترسی به خدمات غربالگری سرطان سینه و تخمدان نیستند چرا که میزهای آزمایش تنظیمات ارتفاعی نداشته و تجهیزات ماموگرافی تنها برای زنانی که قادر به ایستادن باشند، قابل استفاده است.

دانش و مهارت های ناکافی کارکنان بهداشتی

معلولان نسبت به افراد سالم بیش از دو برابر محتمل است با مهارت های ناکافی کارکنان بهداشتی برای احتیاجهایشان روبرو شوند، چهار برابر بیشتر محتمل است به طور نامناسب درمان شوند و نزدیک به سه برابر بیشتر با عدم پذیرش برای درمان روبرو می شوند.