آیا پای مرغ، از پوکی استخوان و راشیتیسم جلوگیری می نماید؟ - وبلاگ روشینا

به گزارش وبلاگ روشینا، بیتوته/ یک متخصص تعذیه در گفت وگو با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا پای مرغ، از پوکی استخوان و راشیتیسم جلوگیری می نماید؟، گفت: مطالب اغراق آمیزی که در خصوص پای مرغ مبنی بر بهبود پوکی استخوان، راشیتیسم و مسائل غضروفی و تامین ویتامین D، هیچگونه مبنای علمی ندارد و تحقیقات جامعی در این خصوص که ثابت کند، پای مرغ جنبه درمانی دارد، انجام نشده است.

دکتر فرهاد غیبی اضافه نمود: توصیه نمی کنیم که افراد به ویژه گروه های پرخطر شامل بچه ها، زنان باردار و سالمندان از پای مرغ استفاده نمایند، پای مرغ در مناطق فقیرنشین و محروم به ویژه مناطقی از آسیای شرقی و بعضی کشورهای آفریقایی که با کمبود مواد غذایی روبرو هستند، می تواند به عنوان غذا استفاده شده و بخشی از احتیاج بدن افراد به مواد غذایی حیوانی را تامین کند.

وی گفت: قسمت عمده پای مرغ از پوست تشکیل شده که حاوی مواد ژلاتینی است، هنگام پخت پای مرغ، ژلاتین آزاد می گردد و محتمل است بعضی افراد تصور نمایند که می توانند از این ژلاتین برای غضروف سازی استفاده نمایند، با توجه به میزان بسیار پایین پروتئین در ژلاتین پای مرغ، این ژلاتین نمی تواند کمکی به غضروف سازی کند.

وی متذکر شد: علاوه بر پای مرغ، گردن و بال مرغ را هم در مصارف تغذیه ای چندان توصیه نمی کنیم، چرا که پوست می تواند محل تجمع و ذخیره مقدار زیادی از مواد شیمیایی، سموم، انواع هورمون ها و فلزات سنگین باشد. میزان چربی های اشباع هم در پوست پای مرغ و پوست خود مرغ زیاد بوده و مصرف آن را اصلا توصیه نمی کنیم.

این متخصص تغذیه، با بیان اینکه حقایق تغذیه ای پای مرغ در خصوص بال مرغ هم صادق است، اظهار کرد: خوشمزه بودن بال مرغ، به ویژه بال مرغ کبابی دلیلی بر ارزش تغذیه ای و تفاوت آن با پای مرغ نیست، چرا که هر دو از پوست و چربی های اشباع تشکیل شده اند. مصرف بال مرغ می تواند به ایجاد عوارض احتمالی در بیماران قلبی عروقی، بچه ها و زنان باردار منجر گردد.

وی ادامه داد: گردن مرغ هم محل عبور نسوج عصبی، تعدد غدد لنفاوی بوده و احتمال تجمع بعضی مواد مضر هم در اینجا وجود دارد، ما به هیچ عنوان نمی توانیم داخل آن را تمیز کنیم، از این رو گردن مرغ را هم اصلا برای استفاده های تغذیه ای توصیه نمی کنیم. گردن و بال مرغ با وجود خوشمزه بودن از نظر خوراکی، محتمل است از نظر تغذیه ای مضر و آسیب رسان باشند.

وی اعلام نمود: بال،گردن و پوست مرغ احتمال آلودگی به سموم و آفت کش هایی را دارند که در میانه دانه های مورد تغذیه مرغ ها وجود داشته باشد. مصرف این محصولات در صورت میزان بالای تجمع هورمون می تواند منجر به پرمویی و افزایش سرطان سینه، ایجاد و افزایش آکنه و به هم زدن تعادل هورمون ها در زنان شده و وجود چربی های جامد و کلسترول در پوست، بیماری های قلبی عروقی را تشدید می نماید.

فرهاد غیبی با اشاره به رایج بودن استفاده از کبد و قلب مرغ، اظهار کرد: این دو مورد هم از نظر تغذیه ای توصیه نمی شوند، تا به حال هیچ تحقیقاتی مبنی بر مفید بودن امعا و احشای مرغ وجود ندارد.